مقایسه دو روش درمانی کلاسیک و درمان معمول با آنتی بیوتیک در پیشگیری از عفونت پس از سزارین در مرکز آموزشی درمانی معتضدی کرمانشاه

سزارین از جمله شایع ترین اعمال جراحی است که امروز در دنیا انجام می شود و عفونت هم شایع ترین ومهم ترین عارضه بعد از سزارین می باشد و استفاده از آنتی بیوتیکها در پیشگیری از بروز این عارضه مورد توجه قرار گرفته است. از آنجا که مصرف رژیم های مختلف آنتی بیوتیک پروفیلاکتیک در عمل سزارین مشاهده می شود لذا جهت بررسی مقایسه ای مصرف دو روز آنتی بیوتیک کفلین در برابر استفاده 48 ساعته از کفلین به اضافه جنتامایسین در پیشگیری از بروز عفونت پس از سزارین، مطالعه ذیل صورت گرفته است: این تحقیق از نوع کارآزمایی بالینی اتفاقی شده می باشد که در طی آن 200 بیمار که تحت سزارین قرار گرفته اند به طور تصادفی به دو گروه ‏‎b,a‎‏ (100 نفر در هر گروه) تقسیم شدند. به 100 نفر از بیماران در گروه ‏‎2 a‎‏ دوز کفلیکن وریدی (سفالوسپورین نسل اول) که یک دوز حین کلامپ بند ناف در اتاق عمل و یک دوز 4-3 ساعت بعد تزریق شد و به 100 نفر بعدی در گروه ‏‎b‎‏، کفلین + جنتامایسین به مدت 48 ساعت و سپس در ادامه کپسول سفالکسین (‏‎500mg‎‏ در هر 6 ساعت) به مدت یک هفته تجویز شد. کلیه بیماران از نظر عفونت های لگنی (متریت + سلولیت لگنی و عوارض آن) ، عفونت محل برش جراحی و عوارض تب دار تا 10 روز پس از سزارین پیگیری شدند. نتایج این تحقیق نشان داد که میزان متریت در گروه ‏‎%6 a‎‏ و در گروه ‏‎%7 b‎‏ بوده است. میزان عفونت محل برش جراحی در گروه ‏‎%2 a‎‏ و در گروه ‏‎%3 b‎‏ و میزان عوارض تب دار بعد از عمل در گروه ‏‎%15 a‎‏ و در گروه ‏‎%11 b‎‏ بوده است. همچنین مدت اقامت بیماران در بیمارستان برای گروه ‏‎3/4 a‎‏ روز و در گروه ‏‎3/5 b‎‏ روز بوده است. آزمون آماری اختلاف معنی داری بین دو گروه از نظر عوارض فوق الذکر نشان نداد لذا با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه به نظر می رسد که در اکثریت بیمارانی که تحت عمل سزارین قرار می گیرند مصرف دوره کوتاهتری از آنتی بیوتیک در پیشگیری از متریت، عفونت محل برش جراحی، عوارض تب دار و طول مدت بستری در بیمارستان تفاوتی ندارد.